Fair Play : Adil Oyun
Yazan : Bruce Jones
Çizen : Jim Sullivan & Dave Stevens
Yayın : Three Dimensional Alien Worlds, Vol : 1, No : 1
Yayın Tarihi : Temmuz 1984
Türkçe Uyarlama ve Çizgidizgi : Mr.Yer6
Öykü, kabaca kadın haklarına, eşitliğe, çalışan kadının evlilik birliğinde hakettiği yeri almasına vurgu yapar gibi görünse de, içerdiği diğer bir alt metin var.
Amerikan çizgiromanlarında maceradan maceraya koşan süper kahramanların "yapılı" tipler olması, okuyucularını vücut geliştirme aktivitelerine özendiriyor olmalı ki 40'lı yıllardan beri bu tür çizgiromanlarda vücut geliştirme ile ilgili reklamlar bolca görülür. Charles Atlas'tan Arnold Schwarzenegger'e kadar kendi döneminin önde gelen vücutçuları da bu reklamlarda boy göstermiş, göğüslerini şişirmiş, pazularını sıkmış, erkeksi görünümün rol modeli olmuşlar.
Sanırım, alt metin çizgiroman okuyucularına kas yığınlarıyla erkeklik arasında doğrusal bir bağlantı olmadığını fısıldıyor bir yandan.
Öyküyü ilginç kılan şeylerden biri de imge seçimi. Marilyn Monroe'yu hemen fark ettiniz tabi ki. Aptal sarışın olarak takdim edilen bir hanım için hiç de bu imajı güçlendiren sözler söyletmemiş Bruce Jones ona. Aslında gazetecinin "yatarken üzerinize ne giyiyorsunuz" sorusuna "Channel 5" yanıtı verebilen gerçek Marilyn zaten aptallıktan fersah fersah uzak olmalı.
Brick tiplemesi için çizgiroman reklamlarında bolca görülen Charles Atlas'tan esinlenildiğini düşünsem de dönüşümünü tamamladıktan sonra Jane Russell olarak karşımıza çıktığını söyleyebiliriz. Malum olduğu üzere Marilyn ile Jane, 1953 yapımı Gentlemen Prefer Blondes'da birlikte oynamışlardı.
Jane'i bilmem ama Marilyn bir çok çizgiromanda daha boy gösterdi, göstermeye de devam edecek gibi bir hal var.
Not: Orijinal yayın 3D gözlüklerle okunmak için tasarlanmıştı. Öyküyü bloga aktarırken d'lerden birini kırpmam gerekti. :)
Yine bir ağır işçiliğe girişmişsin, iyi de halletmişsin doğrusu. 3D ayağına güzelim dergiyi berbadedip basmışlardı, şimdi okunur hale gelmiş hiç değilse bu üç sayfa, eline sağlık.
YanıtlaSilSeksî hatun ustası Dave Stevens'ın nefis bir karakalem Marilyn portresi vardır, bilirsin. Güzel hatun çizip de Marliyn'siz olunmaz ki, hikâyede de anlamlı bir yere oturtmuş aktristi. Hep ona yakıştırılan imaja karşı, benim için bir 'başkaldırı sembolü' gibidir Monroe. Burada da son karede "öğrendik... birlikte öğrendik" diyerek sonuca bağlaması, yeni 'durum'u sadece kabulleniyor olmaktan fazlasını ifade ediyor zaten.
Sanırım Alien Worlds'ün bu 3d denemesi ticari bir fiyasko ile sonuçlanmış olmalı. Tek sayılık bir yayın. En azından internet üzerinde ikinci bir sayısına rastlamadım. Yine de cüretkar, yenilikçi bir girişimmiş o yıllar için. Okunabilir olmayı da başarsalarmış belki tutardı. Keşke tamamını değil de dergi içindeki birkaç sayfayı 3d için ayırıp diğer öyküleri normal bassalarmış. Neyse geçmiş zaman... En azından bu tür bir yayın çıkarma hevesindekilere örnek teşkil etmiştir diyorum.
YanıtlaSil